Sposób liniowy krzyżowy, siatkowy.

Możemy z niego skorzystać w dwóch przypadkach.

Pierwszy sposób, gdy rysujemy z natury.

Do tego celu potrzebna jest siatka (np. ramka w której wnętrzu przymocowane są sznurki budujące siatkę) składająca się z kwadratów. Taką ramkę ustawia się pionowo i stabilnie, pod kątem prostym do płaszczyzny poziomej (np. na stole), pomiędzy tematem rysunku a rysownikiem. Należy pamiętać aby odległości pomiędzy tematem, ramką, a rysownikiem (dokładniej pisząc, chodzi o stałą orientacją w przestrzeni jego oka) nie zmieniały się. Ponieważ odczyt nie będzie prawidłowy i nie zostaną zachowane proporcje na rysunku. Wymagane jest uprzednio przed tworzeniem wykreślenie siatki na podłożu rysowniczym, np. ołówkiem.

Ilustracja obrazująca powyżej przedstawiony sposób pochodzi z książki pt.: Jak rysować, autorstwa Jose M. Parramon.

Drugi sposób, gdy rysujemy patrząc się na np. zdjęcie lub rysunek, który chcemy odwzorować.

Do tego celu przykładamy ramkę z siatką do powierzchni kopiowanego np. zdjęcia, tak aby ściśle do niego przylegała. Mam tu na myśli jej sznurki. Ramkę możemy zastąpić wykreślając siatkę z kwadratów na powierzchni zdjęcia. Wymagane jest uprzednio przed tworzeniem wykreślenie siatki na podłożu rysowniczym, np. ołówkiem.

Poszczególne kwadraty pochodzące z siatki z ramki i z podłoża na którym rysujemy nie muszą być identyczne miarowo. Ba nawet nie muszą być one kwadratami. Ważne aby były tymi samymi figurami płaskimi (np. kwadratami, prostokątami, trójkątami równobocznymi, rombami) i o identycznej proporcji boków (na siatce ramki i rysunku). Stosowanie figur innych niż kwadrat szczególnie przydaje się w przenoszeniu i skalowaniu ornamentów, oraz faktur graficznych na podłoże rysunkowe.

Dwie ważne sprawy. Pierwsza, że bok pionowy i poziomy siatki z ramki i na podłożu rysunkowym, powinny mieć taką samą liczbę poszczególnych kwadratów. Gdy już jesteśmy przygotowani, możemy przystąpić do użycia któregoś z tych wyżej zaprezentowanych podtypów sposobów nanoszenia proporcji zarysu. Zasada podczas rysowania dla obu tych podtypów jest taka sama. Mianowicie patrzymy na kwadrat w ramce i przerysowujemy w nim zawarte cechy do kwadratu, który mu odpowiada orientacyjnie na podłożu rysowniczym.

Jeśli cechy w kwadracie odwzorowywanym są bardziej skomplikowane niż w innych kwadratach, możemy go podzielić na mniejsze kwadraty i zajmować się każdym po kolei. Kwadraty w całej siatce nie powinny być zbyt małe, ponieważ po skończeniu pracy trudniej je wymazać z podłoża, jeśli i siatka i rysunek są wykonane w tej samej technice np. ołówka.