tusz chiński i tusz indyjski

W wielu językach świata terminy; tusz chiński i tusz indyjski stosuje się zamiennie, jednak mają inne właściwości, co ma wpływ na proces tworzenia. Przychylam się do nomenklatury plastycznej anglojęzycznej, gdzie występuje to rozróżnienie pojęć. W tabeli zamieszczonej poniżej prezentuję i udowadniam - mam nadzieję słusznie - niejednoznaczność tych tuszów.

Pytania.	Tusz chiński.	Tusz indyjski.
Z czego się składa?	To po prostu barwnik wymieszany z wodą.	To barwnik wymieszany ze spoiwem łączącym, zazwyczaj z szelakiem.
Jaka jest postać jego skupienia?	Występuje pod postaciami: - sztabki (trzeba ją ręcznie zmielić i dodać wodę), - płynnej, gotowej rozcieńczonej.	Występuje tylko w postaci płynnej.
Jaki ma on zapach?	Jeśli tusz pachnie lekko orzeszkami pinii i torfem, to oznacza, że jest bardzo dobry. Jeśli jednak ma bardzo toksyczny zapach, prawdopodobnie jest wykonany z produktu ubocznego pochodzenia petrochemicznego.
Czy jest on zmywalny?	Po wyschnięciu można go usunąć wodą, więc nie jest wodoodporny. Jeśli łączysz go z technikami wodnymi (np. lawowaniem, akwarelą), a zależy Ci na ostrości kreski nim wykonanej nie stosuj go ponieważ ją rozpuści woda.	Po wyschnięciu nie da się go zmyć wodą, więc jest wodoodporny. Szelak jest rozpuszczalny w alkoholu. Techniki wodne nie wpływają na kreskę nim prowadzoną.