Co daje przyprawienie herbaty goździkiem?

GOŹDZIK (Dianthus L.)

Sprowadzony przez arabskich kupców z Molukków do Aleksandrii, już w pierwszym stuleciu po Chrystusie stał się popularny w Europie. Stosunkowo szybko zaczął być stosowany nie tylko jako korzenny dodatek do potraw, lecz także jako środek apotropaiczny odstraszający wszelkiego rodzaju zarazę i siły demoniczne. Średniowieczni lekarze w czasie zarazy nosili łańcuszki z goździków. (…) Podczas panoszącej się czarnej śmierci bardzo często pito sok z goździków.

Kobielus Stanisław, Florarium christianum

Smak:

• goździki mają specyficzny aromat oraz korzenny, lekko piekący smak.

Działanie:

• w okresie śmiercionośnych plag, które nawiedzały średniowieczną Europę, esencję z goździka – jako środek oczyszczający – aplikowano na gąbki i chusteczki,
• hamuje namnażanie bakterii,
• olejek goździkowy zabija bakterie wywołujące dur brzuszny,
• zapobiega sepsie i rozkładowi,
• ma właściwości grzybobójcze,
• do herbaty dodaj tłuczone pąki goździków, aby wydobyć z nich esencję uśmierzającą ból zęba,
• zmniejsza wzdęcia
• eliminuje nieświeży oddech.

Środki ostrożności:

• eugenol, jeden z chemicznych składników goździka, spowalnia krzepnięcie krwi, zwiększając w ten sposób działanie środków rozrzedzających krew, z tego względu nie zaleca się picia herbaty z goździka w trakcie ciąży, ponieważ może przyczynić się do poronienia,
• takiej herbaty nie powinny pić dzieci, ponieważ może przyczynić się do uszkodzenia wątroby i – w rzadkich przypadkach – wywoływać ataki np. padaczki,
• goździki powinno dawkować się w niewielkich ilościach,
• zielarze sugerują, aby kupować goździki w całości, ponieważ sproszkowana przyprawa w trakcie przechowywania traci wiele swoich właściwości.