Co daje przyprawienie herbaty imbirem?

IMBIR LEKARSKI (Zingiber officinale Rosc.)

Imbir bywa wymieniony w staropolskich glossach pod nazwą imbier lub ingbier, a nazwy te zostały urobione z łaciny i niemieckiego (Rostafiński 1900b I: 131). Pod tą nazwą wymienia go też literatura XVI–XVIII wieku. Lud natomiast nazywa korzeń gałganowy (Radix galangae) także imbierem czerwonym (pow. Myślenice). (...) Wedle zielników polskich XVIII wieku był imbier używany do przyprawy potraw w kuchni staropolskiej.

Fischer Adam, Rośliny w wierzeniach i zwyczajach ludowych

Smak:

• ma aromat silnie korzenny, smak palący i ostry,
• imbir i cytryna smakują wyjątkowo dobrze w herbacie.

Działanie:

• przez ponad dwa tysiące lat ludzie pili imbirowy napar przeciw infekcjom (zwalcza wirusy, bakterie i grzyby), aby łagodzić kaszel i przeziębienie,
• odznacza się korzystnym działaniem w przypadku bębnicy, biegunki, problemów z nerkami i bólów w klatce piersiowej,
• polifenole zawarte w imbirze pomagają radzić sobie z chorobą lokomocyjną i nudnościami występującymi po zabiegu operacyjnym i chemioterapii,
• może również pobudzać metabolizm w trakcie diety.

Środki ostrożności:

• ponieważ obniża ciśnienie krwi, może wzmocnić działanie leków na obniżenie ciśnienia,
• może również kolidować z lekami na rozrzedzenie krwi i z lekarstwami zażywanymi przez cukrzyków,
• picie zbyt dużych ilości imbirowej herbaty może także wpływać drażniąco na błonę śluzową jamy ustnej i powodować zgagę.